İki Yabancı Olduk

Bir yabancý gibi geçtin yanýmdan
Görmezden geldin can dediðini
Ýnan çok zoruma gitti
Baþýn önünde ellerin cebinde
Küçük daðlarý sen mi yarattýn sanýyorsun
Eðer omuz darbesi atmasaydýn
Farkýnda bile olmayacaktým senin
Þaþkýn gözlerle baktýn yüzüme
Galiba tanýyamadýn beni
Çok zaman oldu görüþmeyeli
Býraktýðýn gibi deðil hiçbir þey
Eski halimden hiç eser yok
Bedenim çöktü yüzüm tanýnmaz bir halde
Oysa
Ben seni görür görmez tanýdým
Uzun zamandýr görmesem de
Hep hayalimdeydi o çocuksu yüzün
Deðiþen bir þey yok sende
Cami yýkýlmýþ olsa da mihrap hala yerinde
Gözlerin hala etkileyici
Ýçim ürpererek çekinerek sordum
Beni tanýdýn mý ?
Boþ ve þüpheci bakýþlarla
Kýsýk bir sesle çýkaramadým dedin
Kendimi tanýtmak için özelimize girdiðimde
Dudaklarýn titriyor gözlerinden yaþlar süzülüyordu
Tek kelime söyledin
Neredeydin ?
Yaðan yaðmurdan mý bilmiyorum
Özlem gözyaþlarý dökülüyordu üzerimize
Kader hiç ummadýðýmýz bir anda
Yine aðlarýný örmüþ
Yýllar sonra bizi bir araya getirmiþti ...





Refik
15 . 07 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: