MUSTAFA CEYLAN ANISINA

“ O benim ustamdý”
Sanki acelesi vardý adamýn
Erkenden havluyu, attý da gitti
Ortasýndan vurdu, sevinçle gamýn
Dünyayý bir pula, sattý da gitti.

Gönül dergâhýnda, þiire yardý
Hazýrlýðý varmýþ, dengini sardý
Daha yapýlacak, çok iþi vardý
Ceylan kaþlarýný, çattý da gitti.

Ýri gözleriyle, son defa baktý
Hüzünlü gidiþi, bizleri yaktý
Temmuzun baþýydý, bir gece vakti
Bir sanat güneþi, battý da gitti.

Sunumu muhteþem, sözleri baldý
Her zaman en önde, yerini aldý
Her türlü makamda, sazýný çaldý
Gönül Ocaðým’da, öttü de gitti.

Çok eserler verdi, verdikçe taþtý
Aktýkça kabardý, bendini aþtý
Ömrünün sonunda, Gülce’yle coþtu
Eskiye yeniyi, kattý da gitti.

Ölüm gailesi, yoktu derdinde
Öksüzler býraktý, þiir yurdunda
Sevenleri kuyruk oldu ardýnda
Sunulan þerbeti, yuttu da gitti.

Necati Mustafa Ceylan’ý yazdý
Ustam diye övdü, âlemi gezdi
Ayrýlýðý bizi, derinden üzdü
Bir sanat deviydi, yattý da gitti.

Necati OCAKCI
15.07.2018
ANTALYA

Sosyal Medyada Paylaşın: