Yürek kan aðlýyordu dün bu aþkýn bitiþine Ýnan çok sevindim bugün sessizce gidiþine Bitmeyen ýzdýrabým artýk sona erdi Ardýndan gözyaþý döktüðüm geçen seneydi.
Kalbimi sensiz, güneþsiz, zindanlara kapattým Kapýsýný kiltleyip, anahtarýný uçuruma attým Artýk gereksiz olan nefretimi gözyaþýma sattým Sonra hiçbir þey olmamýþ gibi gidip yataðýma yattým.
Eðer üç gün sonra dönersen çalma kapýmý Çünkü artýk bir kapým yok, onu yaktým Hiç vermezdim; ama zorla aldýn ahýmý Sana çýkmaz sokakla dolu bir adres býraktým.
Biliyorum beni özleyip geri döneceksin O zaman adresi al eline, sonsuzlukta ara beni Kimsenin selam vermediði bir köþede öleceksin KEÞKE HÝÇ YAÞATMASAYDIM, ÇOK ÖNCE GÖMSEYDÝM SENÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Düşgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.