Dönüþü olmayan bir yola giderken Ýçimizde tarifi imkansýz acýlar býraktýn...
Üzüldüðüm kadar öfke Öfkelendiðim kadar üzüntü Kefeler ayný dengede Neresinden tutsam elimde parça parça...
Gün geldi güldük Yeri geldi çok aðladýk Saatlerce dertleþtik Acýlarýmýzý, Umutlarýmýzý paylaþtýk Mutluyduk Birbirimize iyi kötü ne varsa söyleyebiliyorduk Ýçimizde tutup büyütmüyorduk Otuz beþ yýl süren bu bað hiç kopmadý Ýlk günden bu güne kadar çoðalarak sardý bizi Anýlarýmýz kaldý bize Hatýrladýkça güleceðimiz Özledikçe hüzünleneceðimiz, aðlayacaðýmýz...
Þimdi yirmi dört yýldýr olmak istediðin yerdesin. Bizden de kucak dolusu sevgi götür yârine...
Ve biliyorum ki mutlusun. Ýþte bu benim tek tesellim olsun...
09.07.2018____Seher_Yeli
Seher Zerrin Ceviz Aktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.