Kör Kuyulara Atma Beni

Umutlar tükendiðinde yaþam durur
Kýramadýðýn zincirlere baðlar seni
Önüne gelen bir tekme vurur
Kör kuyularda kalýr
Zindanlara atýlýrsýn yusuf gibi

Sensizliðin ne olduðunu çok geç anladým
Sevgisizliðe mahkum ettin beni
Söyle kaç kere sevdin
Ya da sever göründün
Aþkýn canýmý bu kadar yakacaðýný bilseydim
Sever miydim hiç seni

Þimdi nolur git
Yanmasýn caným daha fazla
Sevmelere tövbe ettim sayende
Kokun silinmiþ her yerden
Kaldýrýmlar toz bulutlarý içinde

Düþen her yaprak hatýrlatýr
Seni ve sonbaharý
Hüzün yaðmurlarýna dönüþür gözyaþlarým
Sevda yorgunu gövdem ýslanýr

Biliyorum
Sen bu satýrlarý okurken
Ben yolu çoktan yarýlamýþ olacaðým
Zaten kaybedecek bir þeyim de kalmadý geride

Umudum sevgim geleceðim bitti
Herþeyden önemlisi seni kaybettim
Yazdýðým her satýr kurþun gibi
Kapattýðýnda gözlerini sarsacak bedenini

Hadi isyan et sende
Haykýr dök içindekileri
Gittiðin o kara günde
Dualar ettim kabul olsun diye

Bak yine güneþ sensiz batýyor
Kýzýl renge büründü gökyüzü
Gözlerim uykuyla küs kapanmýyor kirpiklerim
Çal kapýmý bir gece yarýsý
Hasret kaldým ayak seslerine
Hevesimi kýrma ben sensiz yapamam
Kelimeler diziliyor boðazýmda
Üflemek istiyorum nefesim yettiðince
Gel birtanem gel canýmýn içi
Geçmiþe bir çizgi çekelim ikimiz de
Unutalým olumsuz herþeyi
Uyurken kulaðýma fýsýldasan sevdiðini ...



Refik
13 . 07 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: