“ Her Yusuf’u kuyudan köle diye satmak için mi
çýkardýklarýna inanýyorsun Sevgili ?”
Sen zannediyorsun ki
kahveyi orta þekerli içmeyi seviyorum
Asla ! Kahveden nefret ederim
Neden içiyorsun diye sorma
Konumuz bu deðil geçelim
Sen zannediyorsun ki
Kalem ile kaðýtlarýn tenine þiir yazmayý seviyorum
Asla ! Kalemden de kaðýtlardan da nefret ediyorum
- canlarý cehenneme hatta ! -
Ben þiirleri
ellerimle saçlarýna yazmayý hayal ediyorum
Gamzelerine ve bileklerine de …
Ama söylemiyorum
- hiçbir þair söylemez zaten
kimi utandýðý için kimi de sevgili þýmarýr diye -
Aþýk diyorum olunmak sana yaramýyor
Kibrini kirpiklerinin ucuna sürüyorsun alelacele
ve kaf daðý masalýný dudaklarýna ruj diye
Gamzelerin o zamanlarda
ölü çocuklarýn açýkta kalmýþ cesetleri için
kazýlmýþ kuyularýn karanlýðýna boyanýyor sanki
Elinde kar topu gibi tutarken beni
Aþýk olunmak diyorum sana yaramýyor
Gölgeden yapýlmýþ insanlara
- ki gece çökene kadardýr ömürleri -
alýþýk ellerin
Gidenlerle kalanlarý gözyaþýnda eþitleyen
yaðmur yüklü bulut çizen ellerin
Fantezilere açýðým cümlemi
eðip bükerek
kýrbaçladý tüm düþlerimi
Aþýk olunmak sana diyorum yaramýyor
Kolunu kanadýný kýrmadan
sevdiðin bir cümle yok senin
inanýp koynuna aldýðýn
Bu yüzden iþte ben
seviþmeyi bir kenara koyup
- çýldýrmýþ gibi hep -
kitaplarýn tenini yaðmaladým
Aþýk olunmak sana yaramýyor diyorum
Tüm gözyaþlarýnda el izlerim belliyken
Beni yaðmacý yerine koyup
delilsiz
ve izansýz yargýlýyorsun
Sonra da gölgemde saklanýp
bulduðun her idam mangasýnýn önüne
sürükleyip getiriyorsun
Diyorum aþýk olunmak sana yaramýyor
Ben camlarýn buðusuna
- can üfleyip nefesimle -
ismini yazmayý özlüyorum
Sen cam kýrýklarýný
- uykunda korkutmasýn diye -
bileklerimde gezdiriyorsun
Ah Sevgili !
Ben olmasam
En fazla yirmi dokuz harf kadar güzelsin
En fazla dokuz rakam kadar afili
Ama ne talihlisin ki
hep üzerine düþüyor
kalemimin gölgesi !
Özgür SARAÇ / Râzý
13072018Denizli
Onur duydum çok teþekkür ederim ...