ZAMANA KÜSMÜŞ ÇOCUKLARIZ
ZAMANA KÜSMÜÞ ÇOCUKLARIZ
Zamana küsmüþ çocuklarýz biz
Oyunlardan kovulan, uzaklaþtýrýlan
Bir tebessüme hasret kalan
En güzel günleri, kursaðýnda kalan
Zaman küsmüþ çocuklarýz biz
Bir bisiklete binmeden büyüyen
Bayramdan baþka, yeni elbise giymeyen
Bir çarýk, bir lastik ayakkabý ile büyüyen
Zamana küsmüþ çocuklarýz biz
Gözümüzü açmadan büyümüþüz
Bir tutam aþk görmeden ýslanmýþ
Bir leylaya aþýk olmadan büyümüþüz
Zamana küsmüþ çocuklarýz biz
Bir saatimiz olmadan büyümüþüz
Zamaný öðrenmeden, içinden geçmiþiz
Bizden çaldýklarýný hiç farketmeden
Zamana küsmüþ çocuklarýz biz
Ne gidenin kýymetini bilmiþiz
Ne gelenden haberdar olmuþuz
Ýki ara bir derede kalmýþ, unutulmuþuz
Zamana küsmüþ çocuklarýz biz
Çamur, toz içinde büyümüþüz
Bir tarla, bir çayýrda terlemiþiz
Biz, bizi bilmeden büyümüþüz...
Hüseyin TORUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.