ÜŞÜYORUM ANNE

ÜÞÜYORUM ANNE

Üþüyorum þimdi anne
Bir bilsen ki, ne çok üzdüler beni
Ne çok kýrdalar kanatlarýmdan
Hiç düþünmeden yýktýlar
Bir bir düþürdüler hayallerimi
En güzel anýlarýmý çaldýlar
Ümitlerimi aldýlar anne, ümitlerimi
Üþüyorum þimdi anne
Ellerim buz kesti, titriyorum
Oysaki hava güneþli ve çok sýcak
Kar bile yaðmayý unutmuþken
Rüzgâr esmesinden geçmiþken
Ellerim üþüyor anne, ellerim
Üþüyorum þimdi anne
Tir tir titriyorum temmuzda
Kendimi saracak bir sevgi yok
Beni ýsýtacak bir gülüþ yok
Ýçimi yakacak bir bakýþ yok
Ne çok yalnýzlaþmýþým ben
Ne çok uzaklaþmýþým bilsen
Üþüyorum þimdi anne, üþüyorum
Hüzünlere sarmýþlar beni
Kederle doldurmuþlar içimi
Gözyaþýna boðmuþlar beni
Acý ile yol çizmiþler içimde
Üþüyorum anne, üþüyorum
Ellerim üþüyor, yüreðim üþüyor
Kalbim üþüyor anne, kalbim
Üþüyor temmuz da ellerim...

Hüseyin TORUN
Sosyal Medyada Paylaşın: