turuncu bir hal alýr ya hani...
þimdi bütün inancým bir aðacýn liflerinde eriyor
ben anlattým geçen sefer vagonlara
dönüp dolaþýp sýrt sýrta verirler
benim özgürlüðümdü sorumsuz kara gözlerimin baktýðý
sonsuz maviler
dünyayý kurtarýrcasýna bakardý gökyüzüne
hani hep derim ya binlerce uçurtma yaptýðýmý
minikken
evet yine o yaþýmdan bahsedeceðim
isterseniz kýzýn...
yaþým üç dört
yoldan bulduðum iplikleri uç uca baðlayýp
yine yoldan bulduðum poþetlerle uçurtma yapardým
kenarlarýný taþla yapýþtýrýp
çýtalarý için uçurtma kamýþý yerine kurumuþ ot deðneklerini kullanýrdým
benim özgürlük sevincimin önüne hiç bir yokluk geçemezdi
kimseden bir þey istemeden
özgürlüðümün barýnaðý olan gökyüzüne koþarcasýna çöplüklerden uçurtma yapardým
her gün...
sanki ben uçuyordum
hele uçtuktan sonra ipinin ucuna taþ koyup
kendisinin özgürce uçtuðunu görmek
ipini kendim tutmazdým
onu özgür býrakýrdým
çünkü öyle istediðini bilirdim
çok güzel uçarlardý
öyle sevinç verirdi ki bana...
kötü çocuk deðildim hiç
yeryüzünde ki bütün poþetleri ve kuru dallarý böyle göðe gönderdim
hepsi mutlu biliyorum
çocukluðumun onlara bakan kara kocaman saf gözleriyle beraber
cennetteler...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.