Tükeniyorum

Ýçimde derin bir sessizlik var
Aþkýmýzýn matemini tutar yüreðim
Düþen her yaðmur damlasýnda
Pencerem buðulanýr seni arar gözlerim

Duygularý mý saklayamam
Bakýþlarýmla hissettiririm sevdiðimi
Gönül penceremden seni izliyorum
Ýçin titrese çarpar kalbim

Gözlerimi kapasam aklýma sen düþüyorsun
Hayalimde canlanýyor yüzün
Gözlerimizle konuþuyoruz herþeyi
Dilime doluyorum bir þarký gibi seni

Alýþýk deðilim anlýk vedalara
Gözyaþlarým süzülüyor yanaklarýma
Ellerin kayýyor yavaþça ellerimin arasýndan
Dizlerimin baðý çözülüyor tükeniyorum

Ayaklarým sürüyerek sahile atýyor beni
Suskunluðun tam ortasýnda kalýyorum
Ýçimdeki seni çýkaramýyorum
Hasrete hiç bu kadar bilemedim kendimi

Dalgalar kýzdý halime
Nasýl kýydýnýz bu aþka der gibi
Kayalara her çarptýðýnda bir parçamý götürdü
Ellerini aradým tutunmak için

Ayrýlýk rüzgarlarý esti her iki yakadan
Olduk iki yabancý þimdi
Hani bir nefes kadar yakýndýk
Bir arpa boyu yol almamýþýz meðer

Arama uzaklarda bulamazsýn
Hüznün baþladýðý yerdeyim
Yarýnlarýn olmadýðý çýkmaz sokaklarda dolaþýyorum
Onca yaþanmýþlýk içinde
Bir sen kalýyorsun unutamadýðým ...





Refik
08 . 07 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: