Terbiye etmen gereken bir nefsin var madem… Tut ucundan nefesinin Kirli ellerinden utanmayý bilmeden Bilip bilmeden kim olduðunu Asla da dokunma hakkýn yok Tepesine kadar hýnçla dolan dünyaya Ve çalmaya çocukluðunu, Tüm çocuklarý, Ömrün ufkunu, Sen sefil canlý!
Aklýn ermez senin Erdiðin deðil Olmayan merhametin de Yüksünmeden varlýðýndan Cirit attýðýn mekânlarda Varlýðýnla kirletmekten Men edilmen gerek senin: Kâfir canlý, Adýn çýkmýþ insana Ah, inse bir noksana: Nokta kadar deðerin yok madem Ne ünlem ne de sorusun sen: Altý üstü bir yýkým; Bir dürtü; Bir kefen bile senin neyine!
Zafiyetinle deðil Zalimliðini þerh düþen iblisle Ortaklýðýn: Hinden hin Sefil canlý Kelamý noksan Varlýðý bela Dualarýn yok senin; olamaz da.
Altý üstü isyanýn ayak sesinin Kan donduran iklimlerden Çaðýrmadý seni evren: Kirlettiðin yetmedi mi? Ve kinin ile kurþun sýktýðýn O masum bedenlerin Hangi noktasýna deðebilir ki elin? Kim verdi sana bu hakký?
Yatacak yeri olmayan Yadsýyacak da bir nedeni Ve bedelleri deðil Basireti baðlanmýþ kaderin Uç noktasýnda Kayan bir ruhsun sen Aslýnda ruhluktan bile tensiye edilen Densiz bir kara noktasýn Kara delikte asla kabul görmeyen.
Sanma ki marifet Adýnla ortalarda dolaþmayý kendine Deðer biçtiðin Deminde cinnetin Ölümün ellerinden olacak Bu masum kan donduran cinayetlerin Hesabýný sanma ki Allah sormayacak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.