Sýcaktý daha sabahtan. Ateþ dilliydi Temmuz. Yok, suçlu ne ay, ne de gündü. Suçluyu bulmanýn ezikliðiyle, elim gitti bir çakýl taþýna. Fýrlatýp attým durgun göle. Önce küçük bir halka oluþtu. Takip etti diðerleri. Dalgalandý durgun göl. Bir küçücük taþýn gücü titretti koca gölü... * Ah! dedim Ah..! Sevgiler neden büyümez sulardaki halkalar gibi...? Neden titremez kara gönüller? Ansýzýn sýraya dizildi önümde Pir Sultanlar,Hallacý Mansurlar... Yunuslar,Mevlanalar Daha kimler, kimler... Kimi þiir okudu, kimi türkü çýðýrdý. Hepsi sevgi üstüne. Baþlarý eðik, biraz da gücenik.. ’biz görevimizi yaptýk’ dercesine... * Ýþte o an anladým kararmýþ yüreklerin gücünü Ama korkmadým... Týpký sevgiye baþ koyanlar gibi... Aldým yerden bir taþ. Atýverdim durgun göle. * Fýsýldadý Metin Altýok ’Sevgiden caydýðým yerde darýl bana " Yankýlandý gitti koca göle.... Yankýlandý gitti dünyaya... ’Sevgiden caydýðým yerde darýl bana!’
Hümeyra Gün (2 Temmuz 2013 güncesi)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hümeyra GÜN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.