YÜREĞİMİN KIŞI
Bu sefer uzun sürdü yüreðimin kýþý.
Susmalarýn kýsýr çýkmazlarýnda düþmedi bir tek sözcük
Ne gönlüme , ne de parmak uçlarýma
Oysa dünya kendi döngüsünde
baharý yaþamýþ alý al, moru mor
Sarý sýcak bir yaza göz kýrpýyor...
Gökyüzü en mavi elbisesini giymiþ ,
sanki bayram çocuðu...
Kýrlangýçlar uzun yol yitiklerini çoktan unutmuþ
Dillerinde aðýttan uzak ,yeni þarkýlar...
*
Uzun süren kýþta ezber ederken ben yalnýzlýðý
Baþ ucumda defterim, kara kalemim...
Yüreðimde hep bir doðum sancýsý , iki büklüm
Heyhat ! her seferinde de yanlýþ alarm ...
Aynaya yansýyan yüzümden kaçar oldu gözlerim ,bir suçlu gibi...
Bu kurak bahçeye düþtüm düþeli ben
Ne yapmalýyým, nerden baþlamalýyým
Her þey yolundaymýþ gibi mi , yaþamalýyým?
Yoksa , dünyanýn onulmaz yaralarýyla yeniden mi, yüzleþmeliyim ?
Hoþ ,takatim kaldý mý onu da bilmiyorum ya
Yenilen hep ben, ben olurken
Hani þairler yaþama yön verirdi ! Yalan mýydý o da ...?
*
Bir bulut geldi güneþi örttü ,havada yaðmur sýkýntýsý
Bir çocuk aðlýyor bi yerlerde
Bi gayret üflüyorum yüreðime sinen tozu
Cesaretle bakýyorum aynaya düþen gözlerime
Ýlk damla düþüveriyor kurak bahçeme ...
Zamanýn yelesine yapýþýyor parmaklarým bir alacaklý gibi
Dön! Diyorum, yanlýþ yollardan. Dön...!
Yeniden yaz insanlarýn kaderini , aðlamasýn analar
Ölmesin bi yerlerde çocuklar...
Gök gürlüyor , yaðmur saðnaða dönüþüyor
Yüreðim yeniden hecelemeye baþlýyor
Derin bir nefes alýyorum , sanki denize doðru yürüyorum...
Diyorum : Yaþýyormuþum ben... !
____________(22-5-2018 güncesi )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.