SEN BENİM ADALETİM OLAMAZSIN
SEN BENÝM ADALETÝM OLAMAZSIN
Sen adaletsin öylemi?
O taze, temiz çocuklarýmýz,
Cellatlarýn ellerine býrakýlýp katlediliyorsa
Ve o an yakalanmýyorlarsa,
Sen benim adaletim olamazsýn.
Bin bir zahmetle,
Kan ter içinde,
Kazanýp ta yetiþtirdiklerimizi,
Birileri çalýp giderken,
Cezasýný veremiyorsan,
Sen benim adaletim olamazsýn.
Namussuz insanlarý görmek istemiyorum çevremde,
Su gibi çocuklarýmýzý ittiler pis çamurun içine,
Biz utandýk, sel oldu gözyaþlarýmýz,
Yýkayýp gömerken topraða, siz utanmýyorsanýz,
Sen benim adaletim olamazsýn.
Çok canlarýmýzý yaktý zalimler,
Dermansýz günlerimizi diriltemedik,
Yüreðimiz küt küt atarken,
Bizi duymuyorsan eðer
Sen benim adaletim olamazsýn.
O bahar kokulu çocuk,
Düþünce topraða,
Beter oldum, heder oldum,
Güneþ gözlerimi baðladý, çözemiyorsan,
Sen benim adaletim olamazsýn.
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.