şiirin başlığını yazın...

yaðmurlar yaðarken
ben hep seni düþünürdüm
beyaz elbisende
kücük bir kir olarak
dolaþýrdým


masanda kurumuz vazo olurdum
kaðýtlarda sararmýþ ufak kelimeler
adýn adýma yakýnlaþmadý bir türlü
isyan ederdi gecelerin baykuþ suskunluðu
sacýnda bit kokunda mevsim olmak varken



iki yapancý gibi sehirler arasý sýkýþtýk
ne sen gelmek istedin nede ben
renkli kaldýrýmda denize küstük
mehtap hep yorgunda istemedik
karýmcalar bile papatya severken




nerden bile bilirdimki
hiç bir þeyim yokken
sen evim oldun
sokaðýmdaki çocuk gülümsemesi
gökyüzümdeki en aðýr pencerem




þimdi
solgun akþamlar biriktiriyorum
aðlayan sarkýlar dinliyorum
üç adýmda insanlarý tanýyorum
cok yol yürüdüm sensiz
rüzgar saclarýma batarken
bu gün hepsini kesiyorum



beyaz ve yýpranmýþ yorgunluðumu
mutluluðu sevgi düzeltirim derdim hep
meðer en cok beni üzmüsüm
derin daðýttýklarý acýlarla
hep sýkýþmýþ bu hayata olanaksýzlýk
pisman olarak yitinmek




özgürken
düþümün aya kýrýktý
omuzlarý sarý cürük
elleri ve bilekleri yaralý
kanatlarý gökyüzüne telaþlý
gözleri susturdu yesilin derinliðinde



ben denizi cok sevdim
unuturken dalgalarda
kýyýlarýnda kalýrken yosun misali
tuzlu iyot ciðerimi yakarken sevdim
fenerim derken batan akþam güneþim


kaç kere bitirdim seni
yine sende doðdum
sabahýn ilk ýþýldayan pýrýltýsý
gölgelerde arama cabasý
sönen ilk alevde



ruhun
beni
engellerken
zordu ilk dem
kolaydý kýþkanmak adýna
bilmediðim bir þehirdin
meðer dizlerin acýrken korkular seni sýkýyorken




öðle uzaktýn
daðýn üstündeki sis
kayalarda eski bir isaret
iki mavi arasýndaki ucmak cizgisi
toprak ve yesil yorgan gibi pürürsüz


en cokta
soðukta üsümeyen beyaz papatya edalarýn
yolda hýz korkularý
sevimli bir kedide ANNE bakýsý
kýrmýzý çiçekler arasýnda
gülen garip bir yüz



sacma dünyada
tuhaf ama güzel yakýnlýðýn
umrumda deðil þimdi
baþka bir günde
baþka bir þiirde
gülmicem
ve
özlemicem



hep
eksik cümlede kalacam
bir harf
dengesiz anlatým
ve
sacma biri olarak














Sosyal Medyada Paylaşın: