ÖNCE VİCDANINA SOR
Küllenmiyorsa közler, gaflet feriyle yanar
Derinliðe saptýkça, katlanmak daha da zor
Ýçini daðladýkça, hala egoya kanar
Kývýlcým hükmettikçe, ateþi harlatýr kor
Hiçbir suçu yok iken, çileyi kalbi çeker
Vicdaný rahat koymaz, ödetir teker teker
Huzuru aradýkça, ocaða darý eker
Geçmiyor iken sözün, hayatý yaþatýr hor
Feleðin çemberiyse, eþiðinden atlatýr
Neden izin verirsin, kederleri katlatýr
Sabýrlar taþlarýyla duvarýný çatlatýr
Düþünerek bunlarý, birazcýk beynini yor
Piþmanlýk belli eder, kýzardýkça suratta
Zamana eklendikçe, hýzlý geçer süratta
Daha vaktin var iken, tökezleme sýratta
Doðru ve yanlýþlarý, önce vicdanýna sor
Cehennem azabýný, dünyada yaþar beden
Elinde fýrsat varken, geç kalýyorsun neden ?
Etrafa daðýlýrken, toparlanmayan zeden
Sonunu bile bile, kalbi ediyorsun çor
Nesrin Önem
23 06 2018
Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.