BEN Kİ; ZARİF HÜZÜNLERİN DÖRT YAPRAKLI YONCASI...

Maðlup bir düþ’ün si mgesiyim
Yaralý tabanlarýnda aþkýn
Nefesiyim özlemin.
Derinlerin meali ermiþken hidayete
Açtýðým bayraðý
Yine gönül gözümle
Koruma altýna almýþlýðým.

Ýçimin ýlýman iklimlerinde
Kor bir neþenin tezahürü;
Yüreðin kýblesinde
Tutuþan aceleciliðimin teneffüsü.
Ýri damlalarý var kâfir i mgelerin;
Satýr baþlarý var
Yazýlmamýþ yürek sesimin.

Demindeyim hürriyetinin
Meftun düþlerimin
Varlýðýmý da çoktan hibe etmiþken
Evren denen sebepsiz kükreyiþe:
Ýçimde yalan yok dolan yok
Dýþýmda týk nefes
Kör þahitler
Amansýzlýðýn izini sürerken gün ve gece
Ýlahi aþkýn peþinde
Nice edimden vazgeçiþler.

Körebe oynuyor
Ýçimdeki saltanatýn
Firari prensesi
Kör noktalarýnda
Hülyalý gönlün
Kendine serzeniþi.
Sebepsiz seviyorum
Nefse biat
Köreltiyorum
Mücbir sebeplerle
Tüketilmiþliðime de aldýrmadan
Kor yalnýzlýðýn
Deminde kavurdukça
Yerli yersiz nice isyan
Uyutuyorum bedelleri;
Surlarda ebedi telaþlarý;
Sýrlarla yüklü gönül penceresini
Açýyorum ardýna kadar

Ant içtiklerimle varým
Yok ettiðim nefsimde soluk soluða
Nefesim.
Sevip de mal ettiklerim
Yine yüreðin feri asla sönmeyecekmiþçesine.

Þimdimden kaçtým
Sýðýndým bir hayale.
Dünümü gömdüm
Sevdim cahil cesareti ile.
Yarýndan yana umudumun baþ tacý
Ne çok hülasasý aþkýn
Ve aþklarýn nirengi noktasý
Yine benlikten kayan
Þaþkýn mizacým.

Bir varým bir yok,
Diyenlerden miyim de?
Zamaný da unuttum
Mekâný da yok saydým kendimce.
Ýrili ufaklý çiy taneleri
Ben ki zarif hüzünlerin
Dört yapraklý yoncasý.

Aþkýn nisyanýnda
Tokalaþtýðým özlem.
Hasretin yürek izinde
Selam verdiðin vazgeçemediðim kader.
Hamdedip
Bir þükür bir niyaz dileyip
Dillendirdiklerim mi yoksa
En derinden çýkan yüzeye
Belki varlýðým kadar çetrefilli
Belki yokluðumla hasbýhal edip
Helalleþtiðim nice bedel.
Zamana dur diyemediðim
Susup da kalemin peþinde
Serzeniþim de hep ama hep kendime
Yarýna çýkmak umuduyla
Mutluluða þerh düþüp
Bir kýyýmda yeniden doðup
Hükümranlýðýnda kaderin.

Seviden eksik kim ise
Soyunsun kötülükten.
Saygýda kusur eden baksýn
Bir de dönüp aynadaki aksine.
Yücelerin yücesi Mevla’m
Sensin bizi bize sunan
Ýhya edilesi yüreklerden
Dolup taþan ihlâsý
Bir þükür niyetine
Dokunduðumuz yüreðin kavisli mealinde
Yine nakþeden bir zerre
Kadar aciz varlýðýn
Gönüldeki haþmetine.




Sosyal Medyada Paylaşın: