Yaralarýmý bana sevdiren karanlýk Aydýnlýktan uzak. Ben bir bencilim Bencilliðimden sana duyduðum bu aþk Gelmeyiþlerin kadar sýcak geceler Odam soðuk Sen gelme Acým benim, paylaþamam.
Düþlerinde güneþe hasret, ben Ve hýçkýrdýkça ruhuma dolan Bu kan kokan yalnýzlýk bana kalsýn Sen git...
Senin ellerin güzel Hayatýn güzel Býrak öyle kalsýn...
Bu þehir, bu gece ve içimdeki bu koku Ne çok sensin zaman Gülüþlerinde açan çiçek kokularýný duyumsuyor ruhum Sana gel diyor bir yaným Bir yanýmda titrek bir korku Çýðlýklarýma bulaþmýþ adýn Gözlerin düþmüþ gözlerime Sancým dayanýlmaz, sen akarken geceme Býrak... Sen yinede gelme
Benim acýlarým siyah Senin ellerin pak Salkým hanýmýn sarmaþýklarý gibi hayatým Dokunan acýr Dokunaný karanlýða sarar Aðlarsýn sonra Ben dayanamam. Daha bir yanar caným Kapandý sanýlan yara kanar Yaðmurlar yaðmaz Kan içimde kurur Çöl olur gülüþün Gülüþün kurur...
Oysa sen güzelsin ellerin güzel Güneþi süzdüðün gözlerinde ýþýk Sen hayat Sen...
Aðlasam da düþlerinde Kapýnda ölse de kelimeler Bencilliðimi kalbine al Beni at Hayatým sana uzak Gecelerim siyah Sen gündüzde kal.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.