Gölgeme düþtü anýlar Yürüdükçe aðlýyor ay Adýmlarda vuslat...
Oysa sýcaktý gözlerimizde yaz Baharda yapraklarýmýz vardý kuruyan Toprak kokusuna gömülürdü acýlar Kapadýkça gözlerimizi Bir aný büyürdük. Bir zaman geçerdi sessiz Bir zaman mutlu Þimdi...
Hayat, zor zamanlar koydun küçük avuçlarýmýza Kanayan dizlerimizin kabuk baðlamasýný beklerken biz En derin sularýnda hissettik tuz yanýðýný Gözyaþlarýmýzýn tadýný unuttuk çoktan Sancýlý gecelere isyan ederken içimizdeki çocuk Anladýk artýk çok geç Zaman suçlu.