Taş

Yeter !
Hasreti dayatma boðazýma.
Bir taþ koy önüme.
Cümlelerin dahi kuruduðu bir çöl döngündeyim.
Ýçimin bir nehir olduðunu söylemiþtin.
Ayaklarýmda geçmiþten kalan yaralar var þimdi.
Göðsümde kanadý kýrýk kuþlar.
Yamalý bir akþamý örtüyorum üstüme.
Daha çok üþüyor sanki,
Kirpiklerimde birikmiþ bir kaç aný.
Ve bir kaç hüzünlü þarký.
Ah yüreðim!
Ne çok ihanet ettin kendine böyle.
Ve býçaða dayanan kalbim.
Beni öldürmekte...

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: