SÖZ GEÇMİYOR YÜREĞİME

Her gece gökyüzünü seyreder
Kayan yýldýzlarda seni düþlerim
Bir hüzün kaplar yüreðimi
Ay bulutlara girer sessizce

Özledim teninin kokusunu
O mahzun bakýþlarda ki sevecenliði
Toprak suya nasýl hasretse
Ýþte ben de sana öylesine hasretim

Uyuþuyor her yaným yokluðunda
Gözbebeklerim kapanýyor kendiliðinden
Ýçimde yaktýðýn o ateþ
Harlandýkça kavuruyor tüm bedenimi

Yüreðime saplanan tarifsiz bir acýsýn
Seni bir gün deðil
Ömrüm oldukça saklayacaðým kalbimde
Kimse bilmeyecek yerini

Ben senin gözlerindeki maviyi
Deðiþirim sanma hiçbir þeye
Ne boðazýn mavi sularýna
Ne de gökyüzünün mavi rengine

Bulutlandý boðazýn karþý yakasý
Yaðmur bulutlarý düþtü düþecek
Býraksalar gökyüzü aðlayacak
Gökkubbe ikiye bölünecek sanki

Yokluðunda prangalar eskitti gözyaþlarým
Kabullenmedi gidiþini yüreðim
Sana adamýþtým tüm ömrümü
Þimdi siliyorum gözyaþlarýmla seni

Yalan oldun masal gibi gözümde
Hep iki yüzlüydün özünde
Özlemle hep yollarýný gözledim
Belki gelirsin diye günün birinde

Avuçlarýmda sakladým gözyaþlarýmý
Kötü bir aný oldu yaþadýklarýmýz
Biliyor musun ey sevgili
Her yaðmur damlasý
Bana içimdeki seni hatýrlatýr ...

Refik
11 . 06 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: