KURU DAL
Güneþte hüzün var, günde bir sitem,
Benim yüreðimde bitmez bir matem,
Düþtüm yüzükoyun, yar elin tutam!
Ne olur aç bana, sýcak kucaðýn,
Söz olsun, küçülüp, kaybolacaðým...
Her yel esiþinde, düþer bir dalým,
Sen gelmezsen kalmayacak mecalým,
Sonunda ne olur, bir düþün halým?
Yerle yeksan olduðumu görme sen!
Kuru dalým meyve verir, gelirsen.
Sana hasret, çatlayacak dudaðým,
Patlamaya hazýr, bir yanardaðým,
Kesildi sularý, kurur kaynaðým;
Gel, sen bu vebale girme, sevdiðim,
Ben düþerken n’olur görme, sevdiðim!
Senin hatýrýna, bu çektiklerim,
Sen gelmezsen, yarýlacak yüreðim,
Uzaktan da olsa, bir kez göreðim;
Yar dediðin, yakýnýnda olmalý,
El ele,göz göze, donup kalmalý.
Ben kýrýldým, kýrýlmadý inadýn,
Ben düþsem de, düþmez dilimden adýn,
Ölümle eþ oldu adý, feryadýn!
Olsaydý yüreðin, çýkar gelirdin,
Ya ben taþ kesildim, ya sen delirdin....
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.