Bahar da açan çiçek idim. Güz oldun , dalýmda soldum. Söz idin sýrdaþ oldum. Gün idin güneþ oldum. Þenlik buldum yasta idin. Hasta idin þifa sordum. Bir gün geldin bayram oldum. Birden gittin hayra yordum. Þimdi ben kim idim. Bir zaman sen idim. Yar idim , can idim. Bir gittin kimse oldum. Þimdi gör bak. Kim idim , kim oldum. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.