FERHAT'LA ŞİRİN

Gönül kazmasýyla, göze alarak
Ferhat, Þirin için; daðlarý deldi.
Bir nazar eyledi, o an çarpýldý
Þirin’se, Ferhat’ýn; aklýný çeldi.

Dilinden düþmedi, Þirin’in adý
Her yere yayýldý, Ferhat’ýn yâdý
Acý çekmesine, dayanamadý
Ferhat’sa yârinin, gözyaþýn sildi.

Akan gözyaþlarý, dönüyor Nil’e
Ne olur kalp kýrma, sen bile bile!
Âþýðýn azýðý; gözyaþý, çile
Ferhat çok aðladý, nâdiren güldü.

Bulutlar aðladý, yýldýzlar söndü
Âþýklara göre, “aþk”sa tek yöndü
“Þirin Þirin” diye, Mecnun’a döndü
Ferhat, Þirin için; çöllerde yeldi.

Ýnleye inleye, o dönmüþ ney’e
Nedenin, niçinin, demeyin niye?
Târifin sorarsan, “aþk nedir” diye?
Ferhat; “Þirin… Þirin”, diyerek öldü…!!!

09/06/’18
Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın: