Þimdi, Kirpiklerinden kaç damla asýlý kalýrsa, Hepsi benim için olsun bu sefer. Kýrýk kalpler sokaðýnda, Kýrýk kapýlar ardýnda.
Ama sen yine de beni ölü bilme, Çünkü ben bir aþk þehidiyim. Ve þehitler ölmez, Yüreklerde yaþar bilirsin!
Bir Ömür beni yüreðinde s/akla, Bu son isteðimdir. Ne olur beni anla, Ben sana git desem de, Sakýn! Gitme.
Dilime ne bakýyorsun, Yüreðim kalýþýndan yana demiþtim. Duymamýþ olmalýsýn Sandým ki! En fazla ölürüm yokluðunda, Ölüp ölüp dirileceðimi nerden bilebilirdim.
Iskaladýðým mutluluklarýmý, Bana geri verir mi sanýyorsun hayat? Biliyorum ki! Sendelediðimde ilk tekmeyi o atacak bana!
Tek bir lahza çýkmamýþken aklýmda sen Sararýp dökülen yaprak misali, Dökülüyorum avuçlarýna, Dökülüyorum hazin ve mevsimsizce.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ekrem Yilmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.