bir zamanlar,
sahnede oynanýrdý
tüm oyunlar,,
herkes rolünün gereðini layýkýyla yapardý
ayna karþýsýna tuttuðumuz aynalardan yansýyan o uçsuz seyirciyi memnun etmekten geçerdi
ayný ad ile gerçeðe uyarlanan
uzun metrajlý filmlerimiz
sonra,
gün ýþýðýyla karardý perdeler
ne ayna kaldý geride
ne de sýr çatlatan replikler
zaman içinde sihirli küreler aradýk
büyüden medet uman fragmanlar eþliðinde
rol yetmezliðinden ölen sahneler
kapalý giþelere gömüldü
aný defterlerinde
artýk son söz ile sözlenecek ön söz derdinde deðil hiç kimse
anýlar defterde tozlanýr
an ise
nefes alýr
-dan yola çýkýp
münasip bir durakta indirmek gerekirse konuyu
..
bu rolü benimle paylaþýr mýsýn
söz,
sahnede toz yok
yutmayacaksýn..