MERKEZ EFENDİ...

Bir deðiþ-tokuþtan ibaretiz madem…
Sevdiceðimiz bir yüklemden müteþekkil
Garip bir nüans ile tetikleyen evrenden
Alýp da nasibimizi.

Geniþ mezhepli yolculuklarla olmaz
Asla iþimiz.
Ne densiz seyrinde vekâletini aldýðýmýz
Hüzün kadar yeknesak,
Ne yorgunluðun týnýsýnda
Revnak bir düþ kadar týrsak
Bir mahiyet iken
Çözümsüzlüðün merkezi:
Sonra da Merkez Efendiden çaldýðýmýz
Söylemi kulak arkasý
Yapmazdan önce
Dirayeti sýnanan biz deli faniler.

Hani bir ayaðý çukurda kimi zaman
Elini verip de kolunu kaptýranlarýn nazarýnda
Çetrefilli bir yolculuk kadar metazori
Gölgeleri tehir edip,
Teyit etmekten kaçýndýðýmýz
Yalnýzlýðýn binde biri kadar
Efkârla iþtigal.

Görünmezin gücüne kanaat etmekten
Asla duymazken hicap
Yine içimizin efendisi
O nefse biat,
Bin bir þekle giren
Densizliðin seyrinde
Lütfetmeyi bilmekten aciz
Kör caniler yine
Kanatsýz kuþlara musallat,
Dengi olmayan þiirlere inat
Tek düze yolsuz bir cümleyi
Adamdan sayýp
Nakþeden dilden dile
Bir aciz þair.

Gýyabýnda demli acýlarýmla
Dertlendiðimden çok öte oysa
Dile gelmez ne de olsa bin bir hece
Hele ki kâinatýn sunumunda
Lal bir acý bellediðim
Ýçimin mukoza dokusunda
Beylik bir macerada
Devinen gölgemi
Azat etmek
Dünden düþen payýma.

Evrende bir saklý yýldýz,
Güncemde yalnýz bir sancý
Adýndan ziyade sýfatlarýn himayesinde
Gönül gözünden öte
Neyi dert ederim ki
Bunca nazarý kýstas,
Bunca kastý görmez
Bir gün hidayete elbet ereceðim,
Demenin koþuluyla
Yeni güne uyandýðým her sabah.


Sosyal Medyada Paylaşın: