Ufuktan süzülerek her doðan gün, Bir ümit ýþýðýdýr ancak, Ümidin ve beklentinin, Ne olduðunu bilmek gerek.
Bir tren katarýdýr yaþam. Her saniye yeni bilinmeyenlere giden, Ucunda ne olduðu bilinmediðinden, Her defasýnda karanlýklara uçan, Bilinmeyen ümitler ve beklentiler, Bir deli kýzýn çapkýn bakýþý, Derken kurulan hayaller, hayaller... Alýr götürür sanki beni, Tren katarýnýn ardýndan. Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Arıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.