gün batarken akþam yalnýzlýðýnda içimde yine bir dalga kabardý dar vakitlerde çalkantýlar içinde kýrýk bir hüzün sarmalarken beni üryan bir gün daha düþüyor karanlýk gecenin koynuna dayanmasý zor sancýlar çekiyorum gecenin rahminde
yalnýzlýðýn karanlýðýnda maziye dalýyor dalgýn gözlerim aðzýmda duruyor söylenemeyen sözlerim özlemler sarýyor dört bir yanýmý okyanusun ýssýz dalgalarý canýmý acýtýrken hayal dolu gözlerimden hasret akýyor gönül penceresinden hüzünlü bir çift göz gözlerimin içine nasýlda içten bakýyor
zaman hýzla akýp giderken hayat kendi bildiðini okuyor içimde bir olmazlýk duygusu ruhumu daraltýyor uzak bir bakýþ derin bir güceniklik geçmiþle aramdaki göbek baðýný kesiyor
zembereði boþalan gecede yolunu kaybetmiþ bir labirent içinde yokuþ çýkýyormuþum gibi soluk soluða nefesim daralýyor infazýný bekleyen bir düþüm daraðacýnda asýlýyor kansýz bir yara yüreðimi parçalýyor
uykusuz uykularýmda içimde dalga sesleri örselenmiþ hayaller sýnýrsýz bir erteleme üzeri örtülmüþ içe kanayan yaralar kendimi kandýrdýðým yeni bir avuntu can kýrýklarý gece gibi karanlýk bir yüz
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ / 06.06.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.