Eski Masal
Kardelen büyütürdün daðlarýnýn karýnda
Har olurdu gözlerim gözlerine deðince
Kâinatý örerdin ince parmaklarýnda
Yýldýzlar huzurunda baþlarýný eðince
Sanýrdým Süreyyasýn, sema sana meftundur
Hakikat deðil olan, gördüklerim efsundur
Uzayýnca saçlarýn yollar elinden tuttu
Ansýzýn binip gittin zaman tayyaresine
Ve sordum ardýn sýra; neden beni unuttu
Neden sevda kapýldý hayatýn haresine
Sandým ki biz Leyla’nýn Mecnun’un yorganýyýz
Biz umudun nefesi sevdanýn sol yanýyýz
Nedamet gölgesinde þimdi hasta bir kuþum
Kanadýmý kaldýrsam gökte ýþýk tükenmiþ
Buðulu bir hatýra; ne varmýþ ne yokmuþum
Her türkü biraz benmiþ her þiir biraz senmiþ
Bu masalýn anlamý ne Yusuf ne Züleyha
Öldürdüðümüz kuþlar uçar mý hiç bir daha
Gözlerin bir þiirde hatýra kalsýn bana
Cemre düþene kadar alma sýcaklýðýný
ki ecel soðukluðu dokununca insana
Biliyorum umuttan çekeceksin týðýný
Usul usul aklýndan sökülecek ördüðüm
Kim demiþ aþk bakidir, bildiðin bir kördüðüm
Bütün dünya uyudu; masalýmýz bitti bak
Kapatýp üzerini bu rüyadan çýkalým
Kalmasýn burcumuzda ne alamet ne bayrak
Zamana diktiðimiz kuleleri yýkalým
Elma þekeri gibi çocuklarýn elinde
kalsýn bu eski masal annelerin dilinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.