Say ki, iri gözlü bir çocuðum ben
Yanaklarý al,dudaklarý bal..
Sende pasaklý bir kýz! ! !
Saçlarý pürçem pürçem
......gelmiþsin bir gün mahallemize
Kandýrmýþsýn beni, o en çocuk halinle
Gel demiþsin...
Tut ellerimden gidelim..hadi tut çocuk
Rüzgârýn saçlarýmýzý savurduðu yerde ölelim.
Farz et ki ters yüz olmuþ zaman
Hiç bir þey yaþamamýþýz o ana kadar
Hiç gülmemiþ, aðlamamýþ
Ve hiç bir zaman aðlamayacakmýþýz.
Yüzüne çarpýp dökülmüþ gözlerimden sevdan
Avucunda bir damla su olmuþ ellerim
Ellerinde lal olmuþ bütün gülleriyle ferdam.
Hem..
Kim ne diyebilir ki bize
Bir kelebeðin peþinden koþarken
Düþürsek yere kalbimizi
Kim alabilir gökten peki... Kim
Uçurtmalara takýlýp giden gözlerimizi
Ben zaten kedilerin kuyruðuna baðladým kalbimi
Varsýn ondanda alsýn zaman....alabililirse hayallerimi.
Bu gün
Sen çocuk, ben çocuk, zaman çocuk...
Gel oturalým bir papatyanýn gölgesine
Hiç konuþmadan konuþalým saatlerce
Ruhlarýmýzla bakýþalým
Ben senden güneþ toplayayým
Sen benden yaðmur gözlerinle..
Yaðmur gözlerine vursun gözlerim
Gök kuþaðýn olayým
Al saçlarýna tak beni
Beni sende býrak.
Vakti geldi artýk baharýn
Çekiyorum hayatýmdan pimini hayatýn
Ne zemberekler kaldý þimdi
Ne akrep ne de yolkavan
Sildim hepsini zamanýn kadranýndan.
Demidir þimdi nevbaharýn
Kaynaðýndan su içmenin pýnarlarýn
Uðultusunda bir ormanýn kaybolmanýn,
Üþümenin, ýslanmanýn, korkmanýn ve sarýlmanýn
Ve tam demidir þimdi sana aþýk olmanýn.
mustafa kemal serhatlý