ZELÂL
"Ýlahi Havaril
Sen söyledin deðil mi yerimi
Yoksa nereden bilsinlerdi
Bir meczup hangi âlemde saklardý kalbini.
Saçlarýmdan yakaladýlar iþte
Uzun sulara attýlar beni
Mezarýndan çýkar diye
Harfsiz kitaplara kapattýlar......
............................................
Zelal
Sana bu mektubu, ikinci bir zamandan
Mavi bir berzah aralýðýndan yazýyorum.
Hatýrla ki
Gözlerimden vurmuþtun beni bir zeval vakti
Irmaðýndan bir yudum su
Çeraðýndan bir nebze ateþ
Ve bir avuç toprak çalmýþtým daðlarýndan
Sanýyordum ki efsunluydum, yanmazdý ellerim
Sanýyordum ki
Kirpiklerindeki sýrattan
Gözlerindeki cehenneme düþmeden geçerim
Aynalardan suretimi siler
Seni sýrlarýn
Seni muhayyilemin ufkunu çizen
Sýnýrlarýn ardýndan seyrederim.
Ateþ içmekti bu biliyorum ,
Azap denizini duasýz geçmekti
Perdesizdim çünkü libassýz yalýn bir aþk...
Görseydin,
Hüznüme bir kapý aralayýp
Yüzümü bir kez görseydin
Parçalanýrdý tüm hicabý acziyetimin
Utanýrdým, ridasýzdým
Derindi yansýdýðým sular, korkardým.
Ateþe atýlan bir kitabýn
Son sahifesiyim þimdi yalnýzlýðýmýn bir ucunda
Silinmek üzere yazýlarým
Sana, yoksunluðumun en ücra mecraýndan gelip
Sözlerimin ardýna saklanan mülteci bir sancýyla
Ve bu yürek yangýnýndan geriye kalan
O, en son satýrlarla sesleniyorum Zelal .
Sesimi izansýz bir öfkeye hapsettiðini, dinlemeyeceðini
Bu ilticanýn bedelini
Bana, o duvarlarý konuþturan suskunluðunla
Ödeteceðini bile bile sesleniyorum.
Senden sevmeni istemediðim gibi
Mukadderat bu
Sevdiðim için affetmeni de beklemiyorum.
Say ki uzaklarda bir ýrmaktým denizini özleyen
Topraðýmý býrakýp avucuna aktým
Say ki inþiraha susayan dua ,
Azabý unutan günahtým
Korkumu nisyanda býraktým.
Affetme Zelal
Ben seni aþkla, aþký seninle aldattým, affetme sakýn.
M.Kemal Serhatlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
M.Kemal Serhatlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.