CEMRE GİBİ DÜŞ YÜREĞİME

Kaç defa söyledim sana
Aþkýnla sýnama beni
Gurur kibir senin neyine
Sevgim aðýrdýr taþýyamazsýn

Ah be sevdiðim
Bilsen neleri yýkýp da gittin
Gelme artýk üstüme
Sabahlarý zor ettiðim
Uykusuz gecelerim var benim

Gözlerim kan aðlar geceler boyu
Kabuk tutmaz yaralarým en derinde
Hesaplar tutmadý birbirini
Bir kalemde sildim geçmiþimi

Sen gittin gideli
Yerle yeksan oldu herþey
Senin yokluðunu hissetmiyorum
Ýzlerin kaldý her yerimde

Dayanacak gücüm yok artýk
Çare olmuyor hiçbir þey
Ýlk ateþi sen yaktýn
Yangýnlara atmadan gitseydin bari

Bilemezdim
Dünyayý baþýma yýkýp gedeceðini
Tek baþýmayým þimdi
Sözümün arkasýndayým ilk günkü gibi

Aðlamak zayýflýk diyordum
Ne kadar güçsüz olduðumu
Gözkapaklarým ýslandýðýnda anladým
Meðer ne kadar da doluymuþum

Baþýný yastýða her koyduðunda
Utançla uyanacaksýn
Güneþi doðmayan sabahlara
Ve gece hiç bitmeseydi diyeceksin

Kar tanesi dudaklarýna deðdiðinde
Ýçindeki ateþi söndürmeyecek
Ýþte o zaman beni getir aklýna
Seni ne kadar sevdiðimi bilmek isteyeceksin ...





Refik
05 . 06 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: