Her seferinde seni kendime anlattým Üzüm sürgünü ile kardelendik ;beklemeyi öðrenen Gör/düðümde aramýzda kalan þey Ölümü ve yaþamý aþmýþtý
Yüreðimin tözünde ,kandýrýlmýþ sinek gibi avlandý;zaman Ve bir bakire elmayý ýsýrdý Iþýðýn bulunmadýðý yýllarda O zamandan ,bu zamana Her seferinde seni kendime hatýrlattým B/öylece Ýstikbal ellerimde,benzersiz içten baðlýlýða dönüþtü Seni gözlerinden tanýdým
Deniz üstünde uçan düþlerim , çözümün içinde yaþýyor Her aman deyiþimde ,bulamadýðým yakýnlarda göz kýrpýyor Bir yerde kaldý , senli sensiz gözlerim ve düþüncelerim Bana güvenmeyi seçebilirsin,umutla yaþamak için
Uyanýk kalmak zorundasýn beyaz zambak Vicdanýnýn sesiyle,nereye bakacaðýný bilen gözlerde ,sevgi yeþerir
Sevilay KARAMAN 25/Mayýs/2008 *Fotoðraf sevgili öðrencim Nice BÝNZET e aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevil-ay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.