HADİ, ÜZERİNİ ÖRTELİM VEFANIN...

Zamana meftun yaným
Yansýzlýðýmla meþhurdum bir zamanlar.
Aman vermez ellerin elinden
Ýçtiðim su idi zehir niyetine
Bir de afalladýðým
Pençesinde ölümün
Acýmaklý bakýþlar…

Yolumda hülya,
Yarýnýmda Eftelya’nýn sihri
Bir düþ’e düþtüðüm yalanlar
Seyri seferinde adeta
Metazori yanýlsamalarýn.
Þimdilerimi örtüyorum
Dizimde yalýn baðcýklar;
Kemanýn teli adeta
Deli bir yakarýþ;
Hüznün de bam teli
Sevdikçe afalladýðým
Düþ pazarý yangýnlar.

Yedi ceddin neferi oysa
Masal niyetine sevdalar
Bir de diðer yüzü dünyanýn
Hep karýnca adýmlarýyla
Arþýnladýðým çok mu aþikâr?
Þimdi doldum
Yarýna neylerim?
Yarýnýn feri mi sönen þimdiden?
Bayat palavralarý yine devranýn
Ölümüne kim sevdiðini söylerse,
Belli ki hüsran
Hep sonlanan
Sonlandýkça solan gül bahçemde
Olsam da hoyrat bir figan.

Örselerken birbirini
Ne Leyla ne Aslý;
Yalýn seyrinde sevginin
Defolu gidiþat
Ölümün zevkle reveransý.
Tuttum þimdimi dünden,
Iskaladým nefreti
Posta koyan kurda kuþa belki de
Bunca isyan.

Bir namert dizede bükülen i mgeler,
Bir sitemi boðazýnda düðümlenen
Þiir benzeri hayatlar.
Gömdüm gömeli mutluluðu
Hazandan da alamazken gözümü
Neylerim bir kere tutsaðýným…

Nedendir diye sormayý
Erteledim baþka bahara
Yine meftun mevta
Derin dehliz içinde
Kaybolduðumla
Bulduðum gerçeklerin
Dip dibe dansý
Ölümle neþenin kap kaç telaþý.

Hadi, örtelim üzerini vefanýn
Bari o soðutmasýn arayý.
Hadi çözelim dilimizdeki ipleri
El ele verip de dönelim geçmiþe:
Sen çocuk ben yalan;
Ben âþýk sen sonu gelmez feryadýn
Baþ cellâdý
Sorgulamayý tehir edip
Bir de sevdik mi en derinden.

Unuttuðumuz kadar da varmýþ hani:
Þükür ulaþtýk geceye
Varlýðýn tescili yüreðin tecellisi
Her an’ý aþkla doldurup
Haykýrdýðýmýz sýrdaþ þiirlere
Düþmüþken yolu efkârýn
Bir nedamet bir teneffüs;
Bir yalan bir haykýrýþ
En deli taarruz
Yine siperinde vefanýn
Elimizden gelen neyse
Sunumu ihlâslý sevdanýn
Kopçasý kopsa da gelmiþ geçmiþ zamanlarýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: