HAZİRANIN ARKA BAHÇESİ...

Bir özlem büyüyor
Haziran’ýn arka bahçesinde.
Gözlerini Mayýs’a dikmiþ aþkýn
Penceresinde soluklanýyorum usulca
Arpacý kumrularýna mý özeniyorum ne?

Dikleþen ýþýnlarý
Maðlup gözlerimde büyütüyorum
Týpký akranlarýmýn beyaz saçlarýna
Vururken ökçeleri yalnýzlýðýn
Ben bayat bir þarký tutturuyorum
Aklým hizaya gelsin, diye
Düþündüðümden de deðil hani.
Ne de cereyan eden mazinin eteklerine
Baðdaþ kuran ayaklarý sabrýmýn
Bir de gönlün peþrevine
Deyiþler yüklediðim sakilce.

Demek ki hain planlarý var kaderin,
Demektense
Razýyým ben bu boþluða ve
Bu heybetli acýlara
Üstelik sözümü sakýndýðýmdan da deðil hani.
Sadece kýrýlmasýn çocuk yüreðin…

Bir masal tadýnda
Biriken hayallerime
Dokunmasýn da hiç kimse
Ne de þerleri þerbet niyetine
Ýçen münafýklarýn gözünde
Denk düþtüðüm
Aþkýn kýyýmý deðil
Bilakis ömrün kýyama durduðu
Her hüznü
Bestelemek þair dilinde
Ne mümkün, sevgili?

Kaydýðýmdan deðil
Kaynayan yüreðin
Hazan yüklü çeperi
Ýçine doluþan
Hazan makamý köreliþler
Suskunluðuma delalet
Þunca þiirden arda kalan
Bir yaþ seli;
Yas’ýn da olmazý
Þaibeli hayatlardan
Alýrken aðzýmýn payýný.

Kerelerce öldüðüm asla deðil yalan
Lakin ne gýybete durduðum
Ne de yüksündüðüm
Kaynakçasý belli ki bu garip mevsimin
Yine þaþalý söylemler armaðan ederken
Evrende
Sureti kati bir yýldýzdan daha soðuk
Ýçimin titreyen aksanlarýnda
Büyüyen gül þehirleri
Azýmsadýðýma delalet
Öykündüðüm sanma ki bir rivayet.

Lakin tutsaklýðým kendi zindaným
Sabrým sonsuz
Dilim lal bil ki:
Ne ötelendiðim
Ne haset ettiðim
Sanma ki ufkumda:
Varsa yoksa aciz kulluðum
Mahþerde dirilmeyi bekleyen
Çocuk yüreðim
Aklýmdan taþan
Akla zarar
Nazara geldiðim her hüsran yüklü
Kayýp geçen zaman:
Ne ellerimden…
Ne yüreðim iken ýskalayan
Ben laf olsun diye sevmedim de.

Doðduðum günle
Doðurduðum içimdeki
Gül yüzlü sayýsýz heyecaný
Sayarken hece hece
Matemi boy boy;
Mahremi içinde saklý
Herkesten de farklý
Sadece kursaðýmda takýlý
O ilk heyecan:
Adýný unuttuðum acýlarým
Yýl dönümü diye kutladýðým
Dikili sancýlarým
Boyumdan büyük olsa da
Etmem tek hece.

Aþktan öte
Sakýndýðým gözden
Evrenin hulasasý
En doðurgan hüsran
Özleme biat
Ve imkânsýzlýðýn seyrinde
Aþka gelip haykýrmayý dilediðim
Belki az ötemde
Belli ki benlikle iç içe
Sanrýlarýmdan kurtulup geleceðim gün
Çok ama çok yakýn:
Boydan boya serildiðim
Dik baþlý sevdam.


Sosyal Medyada Paylaşın: