Direnç

.
içimin kapýlarý uzaða açýlýyor
evlerin kirli yalnýzlýðýndan
daha uzaða çoðalýyor sesler
kimse kimsenin gömüsüne kürek sallamadan
baþýný bekliyor topraðýnýn

bir yakamoza deniz olup seriliyorum
ömrümün kitabýný açýp gitmiþim gibi önüne
yaþým yarým kalmýþ

aðzýmýn uyuþan dili, gecenin zehri
ki gece; aðýrlaþan hayvan uykusu
baþý hep omzumda
dirimin çürüyen eti
direnemiyor sýcaðýnýza

bir yabancý olup kýyýsýna sýðýndýðým
bu ak güvercin gök,
baþýmý dayayýp sessizliðini dinlediðim yakut toprak,
yalnýzlýðýmý oyalayan aþk
yetmediniz yetmediniz
sýfýrlandým çoðaldým sanarak

özendiðim daðýn ve suyun nefsi
ýþýðýn göz çýrpýmýnca geçiþi
ah ki dili engerek zaman
soktu en erken yerimden

þimdi bir tek susuzluðumu býrakabilirim sana
kanatlayamadýðým uzaðý
avuçlarýmda kanayan sýcaklýðýný bir de

nerden istersen oradan baþla unutmaya
.
Sosyal Medyada Paylaşın: