Bir fazla güzel gözlerin gökyüzünden
Bu gün yine bir fazla güzel gözlerin gökyüzünden...
En çoktan da çok onlarý özlüyorum...
Çay bahçelerini anýmsatýyor bakýþlarýn...
Ýçim de ki þiir bahçesine dadanan çocuk,
Kýsa otlara, uzun dallarýn hazin öyküsünü anlatýyor...
Ve seninle kaç gül kopardýk
istek dolu bir kitabýn arasýna...
Ama hepsi kurudu gitti...
Tüm güller ölmüþtü Ýstanbul’da
Senin dýþýnda...
"Gözlerin" diyorum.
Bu gün yine bir fazla güzel gökyüzünden...
Bulutlanarak bakardýn bazen.
Yazdýðým þiirden utanýrdým ben.
Dökülürdü yaðmur yanaðýndan
Ekmek gibi dilimlediðimiz yataðýmýza...
Ve ben ilk defa yaðmuru sevmedim...
Mevsimlerin ilk okulundan
Yaðmuru silmek isterdim gözlerinden...
Ve þuan þu kadar umrumdaysa þiir nâmerdim...
Omuzlarýma yasla saçlarýný
Yaðmurlu aðlayan kadýným...
Mutlaka çözmeliyim saçlarýný...
Bir fazla örgülü þiirler yazabilirim çözülürse saçlarýn..
Ve tomurcuk veren gözlerin olduðunu bilmiyordum.
Bu yaðmuru durdurmalýyým...
Denizler aðlamamalý yorgun kadýným...
Öyle bakardý ki çok kirpikli sevdâlým...
Matematik ve Edebiyat’dan sýfýr çekmiþ bir þâir olarak, kirpiklerini bile saymýþlýðým var.
Ve her kirpiðine bir þiir de mevcut defterimde...
Çok mavi ve çok kirpikli gözlerin,
Bu gün yine hep bir fazla saðnak gökyüzünden...
Ellerini bir tutabilsem ve ölsem...
Biliyorum, yine bir fazla hüzün dolacak gözlerine...
Þehirlerden çok fazla bir yalnýzým...
Bir yerlere yýldýrým düþüyorum yine...
Geceyi geçirmekten yorgunum...
Gümrüksüz giriyor özlemin sana asýlan yanýma...
Allah’ýný seversen kim var bu Radyolarýn arkasýnda?
Þarkýlar hep ayný heveste,
hep ayný aheste,
hep ayný beste...
Bir fazla hicazda ve hüzzam þarkýlar...
Eski bir þiir hüznüyle yine Atilla Ýlhan’ý okuyorum...
Dediði gibi;
"Ayrýlýklar da sevdaya dahil,
Çünkü ayrýlanlar hala sevgili..."
Söküp atamýyorum ben bu içimde ki þiiri.
Yoksa gözlerin bir fazla öldürecek beni...
Kaybedince þiirin bir fazla caný acýyormuþ sevgilim...
Ve ben hiç bir þâiri kýskanmýyorum...
Cemal Süreya, Atilla Ýlhan okuyorum...
Ama hiç birine özenmiyorum.
Çünkü bir fazla iyi yazýyorum hepsinden,
Yüreðim sana mahkûm oldu olalý...
Hepsinden bir fazla sözcükler deviriyorum lügatýmdan gözlerine.
Belki okursun da yorulursun diye
Kýsa tutuyorum hep þiirlerimi o yüzden...
Yirmi dokuz Alfabeden biri eksik olunca,
"O" olmayýnca...
Hep tekil, bir eksik kötü þâir oluyorum ben...
Ve hep her þeyden bir fazla güzelsin sen...
00.14
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.