Aşk vurdu bizi doktor...
Aþk vurdu bizi doktor...
Ve gelecekse o da bir kadýn iyi gelir yalnýzlýðýma, kuruþ kuruþ tükenmeden nefesim...
Hanidir bekliyorum doktor, ama gelen yok!
Radyolar sustu, çiçekler uyandý uyanacak, bir kitap daha bitti bitecek...
Yorgunum doktor, kýrgýným, çalýnmýþým...
Ve boynumun örsünde bir demir balyoz...
Ne yapsam sevdiðim yerlerden yere düþüyorum doktor...
Ne kadar da garip duruyor demi yere düþmüþ bir þiir kitabý?
Aþk vurdu bizi doktor!
Ölmek istesem künyesine yazardým þiirin;
"Fünyesini, fiþini çek..!"
Ama ölemiyorum be doktor!
Nâmert vurdu mu en acýmasýz yerinden vuruyor...
Ölemiyorum doktor...
Süründürüyor...
Koltuðumun altýnda eski bir kitap diye götürmek istedim bazen satýr satýr okurum diye gözlerini...
Ve Nâzým’dan þiirler yetmiyor doktor.
Bir reçetem olsun isterim...
Aç karnýna iki kaþýk þiir ve bir içim sen...
Bana bunu yasaklama doktor...
Mutlaka ölmeliyim!
Yorgunum...
Sen benim gibi garip bir þâir olsan ne yapardýn doktor?
Aþk vurdu bizi doktor!
Aþk vurdu...
Anlamadýn mý?
Ölmek istesem zaten eksiksiz ölürüm...
Ama ölemiyorum doktor...
Nâmert en acýmasýz yerinden vurdu..
Süründürüyor...
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.