KAR TANELERİ

Çekme ellerini üzerimden
Kendimi çok yalnýz hissediyorum
Ýstersen en aðýr sözleri söyle
Gözlerine bakacak yüzüm yok
Silkele yakamdan çekerek
Yüzüme vur hatalarýmý bir bir
Acým az da olsa hafifler belki

Pusulasýz bir gemi gibiyim denizler de
Çýkan fýrtýnalarda ben ne yapacaðým
Sýðýnacaðým limaným da yok artýk
Ýçimde biriken bu dermansýz zehir
Yavaþ yavaþ öldürüyor beni
Aþkýmýza sahip çýkamadýk
Elimizdekinin deðerini bilemedik
Bedenim havlu attý
Sevdamýzýn yükünü kaldýramadý

Bilinmeyen bir denklem deðildi sevgimiz
Atom gibi parçalara ayýrdý bak bizi
Þiirler öksüz kaldý gidiþinle
Geceler daha bir sessiz
Öfkeler dizgine vurulur
Siyahýn tonlarý dönerken griye
Yalnýzlýðýn üstüne beyaz bir örtü çekilir

Kar taneleri savrulur rüzgarlarda
Çýðlýklarým demir atmaz uykularýmda
Buruþturulup bir köþeye atýlýr
Naftalin kokulu aþklar
Çalýnmýþ mutluluklar kalýr geriye

Acýya kurþun iþlemez artýk
Görülmez böyle yürek yarasý
Zincir tutsaklýðý ve sabýr
Kýrbaç yalvartmasý sessizliðin
Veremeyeceðim hesabým yok artýk
Herþey gün gibi gerçek
Boþuna deðil bu ölürcesine sevmek ...





Refik
23 . 05 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: