Ben seni tanýdýðýmda Bendeki acýlar onda da var dedim Ve yaralarýný sevdim. Seni tanýdýktan sonra baþka hiçbir yere adým atamadým Sensiz ben baþka yerlere gitmeye hep korktum. Hatýrlýyor musun? Sana bir keresinde bizde birlikte ayný otobüsün içinde yolculuk yapacak mýyýz? Diye sormuþtum Tabiî ki de meleðim demiþtin Ben sonrasýnda bunun gerçekleþeceðine de inandým. Ben sana hep inandým Bize inandým Sevgimize Senden bana kalan kurumuþ bir çiçeðe Hepsine Her þeye inandým. Öyle iþte… Ben odamdaki kurumuþ olan gülün dalýný bile kabullendim Ben bizi seviyorum Þuan düþünebileceðim tek duygu bu ‘’sana olan sevgim’’ Þimdi seni bir kere daha görsem ne yaparým bilmiyorum Bunu ilk düþündüðümde boynuna sýmsýký sarýlacaktým Ama onu beceremedim meleðim. Delirirmiþ insan çok sevince Sanýrým delirdim Ve þuan sadece bizim için dua edilmesine ihtiyacým var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Betül Acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.