Beni ''seni özlemek'' büyüttü

Bundan bir sene önceydi
Bir gece saat kaçtý hatýrlamýyorum
Ama hayatýmda olmana
Beni sevmene
Kalbim duygulanmýþtý..
O gün sabaha kadar sana aðladým
Ve o gece anlamýþtým ,
Bu acýnýn hiçbir yere sýðamayacaðýný.
Acýlarý ne rafa kaldýrabiliyorsun
Ne de kitap aralarýnda saklyabiliyorsun.
Sýðmýyor hiçbir yere
Bir de öyle bir þey ki anlatýnca da geçmiyor
Sadece içinde bir yerlerde saklýyorsun.
Bir þeyi merak ediyorum
Sana müsaade etseydim
Bize üzülmeye vakit ayýrýr mýydýn hayatýnda ?
Konuyu yine hayatýna getirip daðýtýyorum kendimi görüyor musun ?
Uslanmýyorum ben
Bende iyiye giden hiçbir þey yok anlayacaðýn.
Ýçimi sana dair yakan tek þey
’’özlem’’
Bilirsin bu özlem duygusu benim içimi fazlaca yakar
Ben bununla baþa çýkamam.
Seni özlemeye baþladýðýmdan beri büyüyemiyorum
Oysa eskiden olsa
’’beni seni özlemek büyütürdü’’
Deðiþiyorum
Bu durumda beni bir hayli üzüyor.
Eskisi gibi deðilim
Çünkü yoksun.
Olsun,
Oradasýn beni de kalbinde hissediyorsun.
Gelmiyorsun doðru
Ama oralarda bir yerlerde olman bile
Bana bir ümit vaad ediyor.

Olsun,
Beni seni özlemek büyütüyor.
Sosyal Medyada Paylaşın: