Ben seni kendimi kaybederken buldum saðýmý solumu þaþýrdýðým þu þehirde Bir tek seni buldum Umudun adýný unutkanlýða verdim Hayatýmýn hiçbir bölümünde umut etmedim ben Kýrgýnlýk yaþadýðým en yoðun duygu Bir sessiz pandomim gibiydim çabuk unutulan Ama ne olursa olsun Kapýmý sonsuza kadar açacaðým sana Ve açtýðýmda onlarca "sen" koþacak bana Binlerce "ben" karþýlayacak seni Hoþgeldin þarkýlarý çalacak sabaha kadar Aðlamayacaðým bu sefer O gün geldiðinde Gözyaþlarýmý kurutacaðým çamaþýr iplerinde Ve biz Aþka dalacaðýz seninle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Betül Acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.