Sana mecbur bir mesâfeden gökten düþer mi yýldýzlar?
Aç! Gelin ellerinden süzülsün heyula bakýþlarým. Hangi cesâretin eseriyse bu kaçýþ; sözlerine mahkûm esâretimde baðýþla bedelimi. Tanrýsal bir yaklaþýma denk düþen aczim; merhametinin esir gölgesinde yoðun iþkenceler y/aþýyor.
Affet! Gözlerinde doðdu sabrým, ihânete iliþtirdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhatcolak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.