Ey Yâr/alıyım

Ýçimden içime bir nehir koþar
Yorgun bir denizde durulur ey yâr
Küçücük dünyamda bir þehir yaþar
Daðýna gözlerin sarýlýr ey yâr

Dýþarýsý bahar ve her þey sensin
Kuþlarýn dilinde þen þakrak sesin
Bir çocuk aðzýnda masal ülkesin
Tabiat yüzünde görülür ey yâr

Aðaç yapraðýnda mor kelebekler
Onmaz heyecanla gelmeni bekler
Her biri düþüne bir umut ekler
Sevdanýn yoluna serilir ey yâr

Gülün kýzýlýnda utangaçlýðýn
O tatlý þýmarman, aþka açlýðýn
Sýcak dokunuþa hep muhtaçlýðýn
Can yakan gülüþün derilir ey yâr

Þu papatya senin akraban sanki
Kokusu teninle ayný inan ki
Bakýþý, yüzüme baktýðýn anki...
Nazýndan yüreðim yarýlýr ey yâr

Ýçimde bir gemi kýyýya vurgun
Ruhumdaki çocuk birazcýk yorgun
Hayalim, hevesim sevdana sürgün
Vuslat mahþerde mi kurulur ey yâr?
Kahrým o zaman mý durulur ey yâr?

S.U.

Serkan Uçar

05.05.2018/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: