Munzur’um yüreðimin batmayan güneþi Sana olan tutkulu, bedenimin zýrhýsýn Tükenen umutlarýn, yarýnlarýn direniþi Güneþin hüzünlü doðduðu yersin Sen de yaþamak, ecel’le dansa benzer
Bir sabahýn zemheri ayazýnda, Bir gecenin kör karalýðýnda, Yangýnlar, bombalar düþtü sana. Kardelenlerin yas’ta, Lale, sümbüllerin aðlar daðda, taþta Munzur suyu küsmüþ sessiz akar, yas’ta Hangi hain eller uzandý sana.? Hangi çürümüþ düþünceler ? Kýydý ormanlarýna, gül bahçesi daðlarýna
Sen onurlu insanlarýn vataný Yok sayýlmýþlýðýn dramý. Kan göz yaþlarý, düþtü topraðýna, Oluk oluk kanlar döküldü daðýna, taþýna Mahsum bebelerin Aðlayan analarýn Çiðlýk ve feryadý yankýlandý Düzgün Baba’da, Buyur Daðýn da Munzur’um sen gönlümün batmayan güneþi Sönmeyen ateþisin....
Yazan:ASMEROZ-62 GÜLÞEN POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASMEROZ-62(Gülşen Polat) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.