MEHTER DİNLERKEN

Mâziye çaðýrýr, bize yön verir
Gönül huzur bulur, mehter marþýyla.
Kalpleri titretir, dinleyen erir
Ýnsan bir hoþ olur, mehter marþýyla.

Haklýyý/haksýzý, güzelce tartar
Zâlimin zulmünü, “TEKBÝR”le yýrtar
Kendimize güven, arttýkça artar
Kalpler cûþa gelir, mehter marþýyla.

Mehteri duyunca, yatýþýr sinir
Bu gün yarýn derken, biter bir ömür
Þanla dolu, mâzisiyle övünür
Dünkü gücün bilir, mehter marþýyla.

Vakâra çevirir, inan gurûru
Kalpler dinleyince, bulur sürûru
Âdetâ mest olur, insanýn rûhu
Farklý bir haz alýr, mehter marþýyla.

Konan engelleri; tanýmaz, aþar
Kös vurdukça kalpler, birlikte coþar
Allah’ýn aþkýyla, ölüme koþar
O; “Ölmeden ölür”, mehter marþýyla…(*)

05/05/’18
Hanifi KARA

(*) Ölmeden ölmek: Haramlarý terk etmek…

Sosyal Medyada Paylaşın: