Gönlümün Elleri

Güneþi koyuyor hasret kalbimin ortasýna.
Hala ismini yazasým var dünyanýn her noktasýna.
Acý, hüzün, dert, çile, gözyaþý, dahasý da,
Bir aþkýn gelmiyor þu feleðimin sofrasýna.

Kanatýyorum açtýðýn yaralarý, ruhum bir hasta.
Sanki içimde ki çocuðu parçalamýþ bir aslan.
Yaðmurlarý bir tek gözlerinde sevmesem de asla,
Senden baþkasý silmeyecek gözlerini birazdan.

Kurduðumuz o hayallerin artýk hepsi kayýp..
Ne görebiliyorum gecede yýldýzlarý, ne de ayý.
Bir yuva hayal et, kendine en güzel yeri ayýr.
Sen zahmet etme ben demlerim çayý.

Her sabahý görüþümde dert benimle eðlenir.
Aþk sarhoþ edince unutursun bildiðin yerleri.
Kollarýmý kaybetsem de yine sana dokunur,
Düþersen kaldýrýr seni, gönlümün elleri.

Bir yangýný vardýr yazýlan her sözün.
Yalnýzca sen söndürürsün içimdeki közü.
Gözlerimi kaybetsem de yine seni görürüm.
Seni gösterir bana, yüreðimin gözü.

Ölüme bir adým yaklaþýyoruz, her yýl dönümünde.
Kader aðýný örmüþ, çözülesi yok bu düðümünde.
Ölsem de yine yanýnda olurum en mutlu gününde.
Bil ki, þiirlerim dans eder düðününde.

Demem o ki koparýz birbirimizden bugün yarýn.
Ölüm anlamaz bugün yarýn, gelip caný alýr.
Bir haberle aniden üþürsün hiç üþümediðin kadar,
Her þey gider aþkým ama piþmanlýk kalýr.

Tayf
Sosyal Medyada Paylaşın: