Gurbet kahrı hiç bir dile tercüme edilemez şimdilik

Ne söylesek dil buruk, kelimeler ölü, ses kýrýk
oturup bir þiir yazmak istersin gurbet kýyýlarýnda
sýla ve özlem gelir dað gibi oturur omzuna
bir yanýn yýkýlmýþ viran bir köy, bir yanýn karakýþ
yorulursun çýkmaza yürümekten
üzülmekten, boyun bükmekten
gizli gizli aðlamaktan
kuruyunca dudaðýnda umut bostaný
hiç bir iklim kucak açmaz içindeki hüzün çiçeðine

çöl yetimi bir mevsimiz iþte
rüzgarda titreyen solgun yapraklar gibi
ne tutunacak bir dost eli
ne de sýðýnacak bir ana kucaðý
kimselere anlatamadýðýn acýlarýný, hüzünlerini
duvarlara haykýrýrsýn her gece çaresiz
uzaktadýr tüm sevenlerimiz, sevdiklerimiz
özlemler büyüdükçe
kimi gün kuþ olup uçmak isteriz yanarken içimiz
sürgün olup göçmek isteriz kimi gün
raylarda uzar da uzar çilemiz menzilsiz
sayarak yýllarý, ayrýlýklarý, hasretleri
yorgun göðsüne dayayýp baþýmýzý gecenin

benim adým gurbet, benim adým hasret
ayrýlýk hýçkýrýrken her gece içimizde
artýk kavuþmak için hayal de kuramýyoruz
özlemlerle, ölümlerle daðýlýp gidiyoruz her gün
acýlar ki yaþayanlar bilir ancak dertli türkülerle
gurbet kahrý hiç bir dile tercüme edilemez þimdilik.

Nuri CAN
Sosyal Medyada Paylaşın: