düþünüyorum. ne düþündüðümü. saatlerce ve gecelerce. hiç birþey gelmiyorum aklýma. seni sevdiðimden baþka.
herþey yenik sanki bu gece sana. seni unutmak için nedenler toplamýþtým. bir bakýþýnla. yorgun ve malup onlarda.
bazen.. þikayet ediyorum seni istanbula. en çokta seni tanýdýðým üsküdara.
bir yerden çýksan ya þimdi karþýma. yine dalsam gözlerine, kýzsan bana..
üsküdar da, o eski üsküdar deðil ki artýk. benim gibi. çok deðiþti buralarda. anlayacaðýn istanbulda kendini kaybedecek en sonunda..
hani.. düþünüyorum ya ne düþündüðümü. en sonunda buluyorum galiba. hiçbir þey deðilki umrumda. ne yanlýzlýðým, nede mutsuzluðum.. alýþtým ben artýk onlara.. ben seni düþünüyorum, bir tek seni!
gelsene.. dönsene.. anlasana.............
mehmet çimen
Sosyal Medyada Paylaşın:
umutlarım ve ben Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.